“Aba iha, tsikinini yan ah! Pinay “Yaaan… Ganyan ba? Wala kang pagsasabihan nito KAHIT NA SINO, kahit ninong mo, kung ayaw mong malaman ng papa mo ang alam ko!”
Napatango na lang ng mabilis si Pam sa takot habang nakatagilid sa sulok, nanginginig na yakap-yakap ang kanyang mga binti. Patingin nga ulit nung bumungad sakin kahapon paggising ko. Pero bakit ganon, kahit ayaw nya ang nangyayari ay ipinagkakanulo sya ng kanyang katawan. Nangangatas na tong kiki mo ah! Napaatras sya upang kumalas sa pagkakayapos ng tatay ni Bong, asiwang-asiwa sa humahagod na tingin nito sa kanya. “Wala, wala kong mapapala dine.”
Bumaba na si Kaloy sa tinutuntungan at pumasok sa loob ng bahay upang duon mag-abang. Awang-awa sa sarili dahil sa sinapit, at sa maaaring sapitin pa sa kamay ng tusong matanda…
————————-
Author’s Note:To those who have not read Obrero, hope you could find time to read that 2-part short story about the life of Kaloy, so you could better understand this chapter and succeeding events in Aguinaldo.
