Kamusta na po? Jillian: Hhhhhmmmmmmmmmm
Pagkatapos nuon ay unti unting nahimbing si Jillian. Piniga piga niya ang kamay na nakadakot din sa suso niya. Presko at maganda ang view. Habang nagmamakaawa ang dalaga sa ama na bilisan ang bawat galaw. Kamusta na po? Tulad ng dati hindi agad ito makatulog dahil sanay na ito sa graveyard shift. Humiga ito sa malaking kama ng ama. Five minutes…
Narinig ng ama ang mahinang sagot ng anak. Papa: Ayun mabuti saluhan mo muna ako kumain bago ka umuwi. Pagdating ni Jillian sa Fairview ay bumungad sa kanyang ang isang bahay halos patapos na. Julian: Sorry… sorry.. Julian: Sorry… sorry.. aaahhhhh aaaahhhhh oooohhhhh aaahhhhh
Jillian: Harrrrderrrr …. Papa: Oh wala ka na masasakyang tricycle palabas ng subdivision. Kinabukasan ay araw na ulit para pumasok si Jillian sa trabaho. Papa: Oh wala ka na masasakyang tricycle palabas ng subdivision. Missy: Umalis si tito mo. Julian: Love you too anak. Sinilip niya na bahagyang nakalilis pala ang tshirt nito pataas.
