Dahan-dahan niya akong inalalayang bumangon. Humigop ako ng mainit na sabaw. Pinay Naalala kung paano ako napunta dito. Dun niya papupwestuhin sa kabilang kalsada para daw lumaki ang teritoryo nila. Ayus na daw ang makapag-aral ng kaunti. Ludels. May bumusina. Puti ang mga pader. Ang bangketang ito na dinadaan-daanan lang ng karamihan ay naging malaking parte ng buhay ko. Ludels. Pambili ng bigas at noodles. Pinatikim lang pala ako ng kaunting sarap, ng kaunting tamis ng pag-asa at pangarap. Tanong ni Mang Gimo. Di pa siya matanda pero di na rin siya bata. Nakalimutan kong may halaga rin ang buhay ko na higit pa kaysa sa pag-asang hinahabol ko. Hilong-hilo. May itim na kotseng nakatigil sa harap ko. Sa isang sulok ng bangketa sumuko na ang aking nanginginig na mga tuhod. Ngayon ko lang napagtanto. Ngayon ko lang napagtanto. Tindera na ito ng isda. Gusto ko magsalita at magtanong kay nanay pero di kinayang magsalita nang nananakit kong panga. Tinanong ako minsan ni Mang Gimo, yung tindero ng basahan na madalas kong kasamang tumambay sa tabing kalsada.
